Het gaat heel snel met mijn huis en ik moet dringend enkele beslissingen nemen. Keuzes maken is nooit mijn sterkste kant geweest… Ik zie me nog altijd als 3-4 jarige aan het keuzebord in de kleuterklas staan. “In welk hoekje wou ik spelen”, vroeg de juf?
Ik stond te twijfelen tussen twee mogelijkheden, maar nog voor ik wist wat ik wou waren de opties verdwenen. Het werd een hoekje waar ik eigenlijk niet wou zijn.
Ik bewonder mensen die snel duidelijk weten wat ze willen. Of misschien beter, mensen die daar dan ook durven voor kiezen. Ik voel wel wat ik wil, maar durf de keuze niet maken tot alle opties stap voor stap, meerdere malen doorlopen zijn… en er zijn zoveel variabelen. Hoe kan je ooit zeker ervan zijn dat je de juiste keuze maakt? Ik moet me kunnen wentelen in de verschillende mogelijkheden, me inleven in de details. Hoe zou het aanvoelen als deze versie realiteit zou worden? In welke versie voel ik met het best? Hopende dat het niet te laat is om een keuze te maken.
Mijn huis zal niet groot zijn. Als ik de verkeerde materialen kies, zit ik er elke dag met mijn neus op. De keuzes die ik gemaakt heb, zijn niet over één nacht ijs gegaan. Na de eerste plannen op papier te zetten met Tiny House Belgium, heb ik hulp gevraagd aan Sander (binnenhuisarchitect OnEven). Het huis wordt een mix van beide plannen. Toch blijven na al dat overleggen en plannen keuzes opduiken.
Ik zit met een dilemma. Plan en de realiteit komen niet altijd overeen. Ik wil graag dat het aanrecht een beetje uitsteekt zodat ik er comfortabel kan zitten. Ik heb heel veel huisjes bekeken en dat klein zwevend stukje geeft echt een ruimer gevoel. De kasten komen verder dan verwacht, dus dan komt het blad tot aan de deur en echt comfortabel zal het niet meer zijn… tenzij ik het laatste kastje weglaat of kleiner maak. Wat zal ik het meest nodig hebben? Een plaats om te zitten of een extra ladeblok van 40 cm. Wil ik een extra keukenkast of een tafelblad waar ik ook aan kan zitten? De variabelen: vind ik een betaalbaar houten blad dat ik voor ogen heb in de juiste maat? Zal ik Thomas echt vragen om dat kastje weer af te breken en de sokkel aan te passen? Zou ik toch niet beter kiezen voor dat rubberwood, dat zou, naar het schijnt, veel eenvoudiger zijn? …
Eigenlijk weet ik het al lang: ik zal in dat huisje wonen en het zal me spijten als ik mijn hart niet volg. Neen, ik wil geen rubberwood; dat geeft niet de sfeer die ik zoek. Neen, ik wil geen extra kastje. Ik wil een zo groot mogelijk ruimtegevoel en dus geen kasten tot aan de deur. Veel hangt ook af van het blad dat er op komt, maar ik denk dat ik gevonden heb wat ik zocht. Gaan dit de juiste keuzes zijn? Geen idee, maar ik heb ze wel genomen en er is ruimte om te improviseren. Ik krijg een steeds grotere honger naar dat improviseren nu ik het begin te snappen. Je kijkt naar wat er is en je bouwt gewoon verder met de kennis die je hebt. Geen twijfel, maar ruimte voor creativiteit en fouten. En die fouten maken het net interessant.
Soms zijn de dingen zoals je ze verwacht, soms helemaal niet. De vloer ligt er en ik vind hem prachtig, maar in mijn hoofd lagen de planken in de andere richting. Het was eventjes schrikken, maar het is goed zo. 
Recente reacties